vendredi 2 février 2007

degustatie en verdwaald lopen

Gisteren morgen mijn eerste miso soup klaargemaakt.
Benieuwd naar de comments van mijn 2 proefkonijnen:)

Het is hier de vorige weken zeer koud geweest.
Zodanig koud dat ik toch achter een damart achtige warme panty
ben gegaan. De Japanners schamen zich hiervoor, maar ze dragen het
allemaal.
Neen niet allemaal: de uitzondering op de regel zijn
de jonge high school meisjes. Hoe korter de rok hoe
beter brrrrrrrrrrrr.

K verklaar mij meer dan gek!
Van de morgen om 3.45u opgestaan. Even wat hiking gaan doen tot Kita Kamakura eki, dit om de eerste trein te kunnen bemachtigen om 5u stipt (training begint om 7u)..
De trainingen zijn er boeiend, maar tegelijkertijd hard. K heb er van de morgen de meest eigenaardige sensei uitgevraagd om samen te kunnen gi geiko te kunnen doen. Madre que las pario.
'K die de neiging heb om de afstand te breken door onnodig naar achter te gaan heb vandaag goed gelegenheid gehad. Sensei die mij constant naar achter duwde en k maar naar voor pushen om afstand te ontwikkelen (een beetje mijn kendo imponereren). K werd door alle kanten geduwd (bijna tegen de houten staanders en tatami gesmeten.. K heb geen second opgegeven, maar k was compleet uitgeput. Daar kwam maar geen einde...

Van de week te voet een aantal keren naar Kita Kamakura geweest en
vervolgens naar Kamakura. Deze week heb ik wat aan
Japanse degustatie gedaan nl.: vegatable mochi gegeten, miso
koekjes. K ga serieus aan mijn lijn moeten letten..
Kamakura ligt aan de kust en heeft dagelijks een markt
met verse:groentjes, vis en nog meer..

Deze week staat de derde verkenning qua. bogushops.
Kote laten herstellen en een tweede paar aangeworven.

Een adres vinden is hier soms wel te vergelijken als
in een labyrint verdwaald lopen.
Zoals je weet kan het van grappig nr frustratie
oplopen. Gelukkig draait alles in Japan rond geduld.
Ik leer soms geduld bij en soms leer ik het af als ik
de straat snel wil oversteken en iedereen braafjes het
signaal afwacht.
Gelukkig dat ze dit ook maar doen.
Het zou hier anders rampzalig worden (zeker tijdens de piekuren).

K mis een echte "hug" op z'n Spaans;)
Uiteindelijk doet hier iedereen aan Noh in het dagdagelijks leven.
Iedereen draagt een masker..
Soms krijg ik er rillingen van en soms draag ik die
ook..

2 commentaires:

Unknown a dit…

And what's the result of the Miso Soup contest ? ;-)

Olivier

Are chan a dit…

It seems that both of them (and myself) are enjoying the new receipes that we till today had for dinner.

Maki is learning me a lot of the Japanese cooking.
During the week I'm trying to cook for them, so they can have some arrest after the job.