dimanche 25 février 2007

ume trees and flea market

Sunday is the day where I don't practice in Kyoto on this moment.
Today I went with the cycle to kitano tenmangu temple for the flea market.
Sugoi!
On this moment I have some technical issue with the camera and I'm sad to not have the opp to took my own pics..
Fortunately I can sent you this link where you be able to enjoy the atmosphere of the place: http://walking-kyoto.sub.jp/tenmanume.htm.
People getting crazy to take pics of the ume. kawai!!!
In this market I find much more and find more interesting than the Toji one, but both are a must. You spent like all the morning and afternoon in such place.
There is nice food everywhere, so no trouble you can just enjoy the time looking to the different old pieces like: ceramics, obi, kimono,prints and much more.

mercredi 21 février 2007

Funaokayama park

You remember the paper about the Daimonjo Bonfire?
Well the place where I'm staying on this moment is just
next to the park. What a coincidence...
Here I am alone and not alone. The cats and the monks wake me up.
The sun is coming up through the space where I'm sleeping.

Last year I didn't have time to cook. I didn't have time
because the hard shedule of a full time job, studies and kendo.
What a pitty some people didn't understand this..
Since I'm recoverring from my operation I start to cook
again for my friends and myself.
I start again to take care of myself "como dios manda".

Recoverring start the first days in my new place.
After I return to my roots. My Spanish roots.
Good to be home. Good to feel my father everywhere,
Good to still have my grandparents.
All the village took care about me.
After two weeks and have took some energy
I decided to go to the south.
Andalucia and all his flavours and perfumes.
I travelled around and smell the gardens in La Alhambra such more in the south.
Sevilla gave me my state of mind back. Such romantic place can let nobody indifferent at all. Que bella eras..

Now I'm in Kyoto. Back to the basics. Yes basics. Big issue.
I learn every day a little bit more and lost myself
a little bit more or not??
Lost yourself and start again (not easy to do).
Do something change?? Do I really lose myself???
Just trying to believe in myself and staying confident..

Practice are every day. Every day tjotto hiyaku.
You want to practice a lot. You have to be the first.
Striking paaaaaa! Speed. It's you or your opponent... No time to think.
I'm working in slow motion. Keep centre.Just feel yes feeeeeeeeeeeeeeeeeel..
Hips strongs forward pff and again...

Today I return with the cycle to Toji temple (flea market).
I walked around for 5 hours.
Walking around look to all these people.
Looking to all these: ceramics, kimono, monks,..
I find the people where I bought some stuff
last two years. It was nice to see these couple again.
The woman is so kawai. We remembered each other again
from two years ago.Talk to another pottery men who
told about his experience in Spain..
This time the weather is splendid..

Oyasumi

samedi 17 février 2007

京都

Gisteren met de bus richting 京都.
Herinneringen komen boven en 'k herken een aantal zaken terug.
De stad is heel eenvoudig qua orientatie.
Bij het nemen van het openbaar vervoer moet je gewoon zien dat
je in de goede richting zit..

K bevind mij in het noord westen van 京都 dichtbij de 金閣寺 (Kinkaku-ju).
Mijn tijdelijke nieuwe plek is een zeer eenvoudig Japans traditioneel huis.
Het is een antiek stuk m.a.w. een geweldig Japans papieren huis.
Meteen achter boodschappen geweest. K geef toe dat k nog mijn zoetigheden
niet kan missen, maar verse tofu is bijna een dagelijkse kost geworden.
Je hebt silk en cotton tofu.
Men spreekt van 2 verschillende structuren: een fijn gevoelige structuur
(vers te gaan klaarmaken) en een iets hardere ruwe structuur
(bij het koken ervan).

'K ben nogal in de watten gelegd. Een eigen ruimte waar de futon klaar ligt en een kotatsu (verwarmingstructuur die onderaan de lage salontafel is ingebouwd).
Deze helpt en is nodig. Papier geeft geen isolatie en alles staat hier open
(ook de hoofdingang). De eigenaars zijn er momenteel niet, zodat ik de komende dagen hier in gezelschap van een aantal katten verblijf.

K sta versteld dat de witte poes zo veel aandacht eist van een vreemde m.a.w.ben ik van harte welkom in zijn thuis. Zodanig zo veel dat hij de schuifdeur van de keuken achterover liet vallen!! AAAh die is gewoon wild.Ondertussen staat de schuifdeur terug op zijn plaats (gelukkig).

Gisteren terug de gelegenheid gehad om in Butokuden te gaan trainen.
Het blijft een heilig plek, die ruimte heeft iets uniek...
Vanavond afspraak niet gemist met T.sensei. Deze had mij in eerste
instantie niet herkend (meer dan normaal) tot na de zware uitputtelijke gi geiko met deze geweldige sensei waar die mijn kendo (als men dit zo kan noemen) terug herkende..
Ondertussen ben k bij een aantal kendoka (sensei)geintroduceerd. K zal er dagelijks paraat staan gedurende mijn verblijf in deze stad (trainingen gebeuren dagelijk uitgezonderd op zondag).

Februarie staat voor solden in de bogu shops, zodat k morgen naar een aantal ga vergelijken. Hopelijk kan ik er met de fiets heen (het is hier al heel de dag aan het gieten).

Gedaan vr vandaag. K zit hier te bevriezen bij het schrijven van dit bericht ...

Buenas noches,

Sena

lundi 12 février 2007

さぬきうどん 

Saterday we went to Kagawa prefecture where we visited
Kompirasan (popular shrine) and Zentu ji temple.
Just for your information my friends: Shikoku is well known
as Japan'largest and most famous peligrimage places(88 temples).
These represents 88 evils that bedivial human life
(according Sh.Buddhism).
Soit these shrine is situated on the wooden hills of Kotohira
(great view of the city).The main hall is situated after 800
steps (it's half disctance of the final inner shrine who has
a very impressive construction).

Takamatsu is famous for: fish, seafood aaaaaand the local
speciality "sanuki udon" (thick white noodles =>
"the Takamatsu one should have a hard structure" usually
served with separate flask of stock and condiments).
We were driving to some udon place where Maki chan asked
me if I knew the name in hiragane to can inform her on the way
to Takamatsu if we passed some udon shop.
We tried udon in two different places to be able to
try different one, but also taste different cooking habits.
During we ate the second one both of us were
thinking the same:the first udon place has a better taste.
The thick white noodle had a hard structure instead
of the second one who was more soft.
Maki chan informs me that such of udon they usually
cooking in Osaka.

四国 

Thursday I travelled in direction of Shikoku. The trains crossing
the Seto Inland Sea via Seto-Ohashi bridge(this from the mainland
Honshu to Shikoku island). Momently I'm staying in Tokushima
prefucture (Naruto city).

Maki chan I know from Kyoto (Kyoto kougei senidaigaku)
where she was (still is) my sempai.
I had practice that evening on the kendo doyjo
(Naruto Kyoiku daigaku). We did some kihon and
after mawari gi-geiko. The right arm was very contracted
even with an ellebow protector.
I never used till now such of protector, but without it
I couldn' practice that night. My ellebow is a little bit
destroyed from last Sunday..

After the practice some friends and Maki chan prepared some
nice Japanese food (なべ). I'm very lucky the people
are very nice and I'm enjoying some relax time.

vendredi 9 février 2007

かたにはまった人。

Bueno los espanoles tampoco suelen ser los mejores ejemplos de ser encantadores cuando ven a estranjeros..
La palabra moro que se nombraba hace unos siglos aun se suele utilizar hoy en dia en Espana.

Me quedo perpleja como de oir la ultima vez en la radio flamenca a una chica de 13 anos que utilizaba la palabra "neger"en flamenco en ver de africano.
Neger es una palabra que se utilizaba en los tiempos antiguos.
Donde el negro solo era un esclavo y no se hablaba de ser humano.

En este momento me encuentro en Japon como ya sabeis.
Un pais que fue cerrado al mundo estranjero por mucho tiempo y es el pais con el min. de volumen en gaizin (como se suele llamar el estranjero).
Ya como me comentaba un amigo lo tuvieron super dificil cuando un combatante hawaiano le entregaron el premio que coresponde a la categoria altisima de los sumo combatantes: yokuzuna.
Es un pais muy nationalista y el budo que trato de praticar (kendo) es uno de lo mas extremos.
En esta estancia en Japon tuve la oportunidad de tropecerme con algunos de ellos.
Algunos ni quierren praticar contigo. Algunos intentan de machacarte, de intimidarte, pero otros son de los mas incantadores..
Tengo mucho respeto para mi prof. de kendo en Belgica y aun mas teniendo en cuenta de todo lo que el tuvo que traspasar en el pasado cuando estubo en Japon.
Intendo de ser valiente y seguiendo de praticar de manera fuerte..

vendredi 2 février 2007

degustatie en verdwaald lopen

Gisteren morgen mijn eerste miso soup klaargemaakt.
Benieuwd naar de comments van mijn 2 proefkonijnen:)

Het is hier de vorige weken zeer koud geweest.
Zodanig koud dat ik toch achter een damart achtige warme panty
ben gegaan. De Japanners schamen zich hiervoor, maar ze dragen het
allemaal.
Neen niet allemaal: de uitzondering op de regel zijn
de jonge high school meisjes. Hoe korter de rok hoe
beter brrrrrrrrrrrr.

K verklaar mij meer dan gek!
Van de morgen om 3.45u opgestaan. Even wat hiking gaan doen tot Kita Kamakura eki, dit om de eerste trein te kunnen bemachtigen om 5u stipt (training begint om 7u)..
De trainingen zijn er boeiend, maar tegelijkertijd hard. K heb er van de morgen de meest eigenaardige sensei uitgevraagd om samen te kunnen gi geiko te kunnen doen. Madre que las pario.
'K die de neiging heb om de afstand te breken door onnodig naar achter te gaan heb vandaag goed gelegenheid gehad. Sensei die mij constant naar achter duwde en k maar naar voor pushen om afstand te ontwikkelen (een beetje mijn kendo imponereren). K werd door alle kanten geduwd (bijna tegen de houten staanders en tatami gesmeten.. K heb geen second opgegeven, maar k was compleet uitgeput. Daar kwam maar geen einde...

Van de week te voet een aantal keren naar Kita Kamakura geweest en
vervolgens naar Kamakura. Deze week heb ik wat aan
Japanse degustatie gedaan nl.: vegatable mochi gegeten, miso
koekjes. K ga serieus aan mijn lijn moeten letten..
Kamakura ligt aan de kust en heeft dagelijks een markt
met verse:groentjes, vis en nog meer..

Deze week staat de derde verkenning qua. bogushops.
Kote laten herstellen en een tweede paar aangeworven.

Een adres vinden is hier soms wel te vergelijken als
in een labyrint verdwaald lopen.
Zoals je weet kan het van grappig nr frustratie
oplopen. Gelukkig draait alles in Japan rond geduld.
Ik leer soms geduld bij en soms leer ik het af als ik
de straat snel wil oversteken en iedereen braafjes het
signaal afwacht.
Gelukkig dat ze dit ook maar doen.
Het zou hier anders rampzalig worden (zeker tijdens de piekuren).

K mis een echte "hug" op z'n Spaans;)
Uiteindelijk doet hier iedereen aan Noh in het dagdagelijks leven.
Iedereen draagt een masker..
Soms krijg ik er rillingen van en soms draag ik die
ook..